วันอังคารที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2551


ใกล้จะถึงวันวาเลนไทน์ล่ะ หมวยก็รู้สึกตื่นเต้นเหมือนกันนา(แต่จะไม่แสดงออก) ใครๆที่เค้ามีคู่ก็คงจารู้สึกเหมือนหมวยใช่ม๊า อิอิ(จะบอกว่าตัวเองมีแฟนแล้วสิ) ช่ายๆๆแล้ว หลายๆคนคงจะเตรียมของขวัญหรือดอกไม้ให้คนรักใช่ม๊า หมวยเองก้อมีเหมือนกานแต่มะบอกหรอก 555+

วาเลนไทน์นี้ก้อขอให้คู่รักทุกคู่มีความสุข รักกันมากๆๆ สำหรับใครที่ไม่มีคู่ก็ขอให้พบคนที่ถูกใจเร็วๆน๊า...สาธุ

วันอังคารที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2551

Story Love

มีผู้หญิงคนหนึ่งประสบอุบัติเหตุ ทำให้ต้องตาบอดทั้งสองข้างและเธอก็ทุกข์ทรมานกับการสูญเสียการมองเห็น แต่สามีเธอก็พยายามปลอบใจและให้กำลังใจเธอตลอด พยายามสอนให้เธอใช้ประสาทสัมผัสให้มากขึ้น ที่ทำงานของเธอกับสามีอยู่คนละทาง แต่เขาก็ขับรถไปส่ง และไปรับอยู่เสมอ

จนวันหนึ่งสามีเธอรู้สึกเหน็ดเหนื่อยมาก เขาจึงพูดกับเธอว่า ให้เธอลองพยายามขึ้นรถเมล์ไปทำงานเอง โดยที่เขาไม่ต้องไปรับไปส่งได้ไหม? นาทีนั้น....เธอรู้สึกเหมือนโดดเดี่ยว และน้อยใจสามีเธอ แต่เธอก็พยายามทำตามที่เขาขอ เธอพยายามขึ้นรถเมล์เอง พยายามไปทำงานด้วยตัวเอง จนในที่สุดเธอก็สามารถทำได้ วันหนึ่งก่อนที่เธอจะลงรถไปทำงานตามปกติ คนขับรถเมล์ก็เข้ามาจับแขนเธอและพูดกับเธอว่า คนขับรถเมล์ “ผมช่างอิจฉาคุณผู้หญิงจริงๆ ครับ” เธอก็เลยถามว่า “อิจฉาเธอเรื่องอะไร?” คนขับรถเมล์ก็เลยบอกว่า “สามเดือนที่ผ่านมา ผมจะเห็นสุภาพบุรุษคนหนึ่ง เขาจะขึ้นรถเมล์ตอนเช้า มานั่งตรงเบาะหลังคุณ เฝ้ามองดูคุณด้วยความห่วงใย และตามคุณลงรถไป เขาเฝ้าดูคุณเดินเข้าไปที่ทำงานอย่างห่วงใย และตอนเย็นทุกๆ เย็น เขาก็จะมาเฝ้ารอดูคุณขึ้นรถ และคอยดูคุณจนคุณลงรถ” พอเธอได้ยินดังนั้น เธอก็น้ำตาไหลด้วยความตื้นตัน เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาไม่เคยทิ้งเธอไปไหน เขายังอยู่ดูแลเธออย่างใกล้ชิด เขาเหนื่อยยิ่งกว่าตอนที่เขาต้องคอยมารับมาส่งเธอซะอีก ...

ดิฉันหวังว่าทุกคนที่อ่านเรื่องนี้แล้ว จะหันกลับไปมองความรักของตนเองว่า ทุกวันนี้เรารักเขาหรือเธอแบบไหน...... แล้วเราปฏิบัติกับคนที่เรารักได้ดีแค่ไหนแล้ว?